Kenneth Pattengale en Joey Ryan zijn twee Amerikaanse zangers en gitaristen uit Eagle Rock nabij Los Angeles, Californië die sinds 2011 samen muziek maken onder de naam ‘The Milk Carton Kids’. Sindsdien hebben ze vijf albums opgenomen en uitgebracht met daarop hun zelfgecomponeerde indie folksongs. De twee gratis te downloaden albums “Retrospect” en “Prologue” dateren van 2011, terwijl “The Ash & Clay” in 2013 op de markt kwam en hen een ‘Grammy Award’-nominatie voor ‘beste folkalbum’ opleverde. De plaat “Monterey” werd in 2015 uitgebracht en midden vorig jaar verscheen dan hun vijfde studioalbum met de lange titel “All The Things That I Did And All The Things That I Didn‘t Do” en met Joe Henry als producer.

Als intermezzo naar hun volgende langspeler opteerde het duo eind dit jaar voor de release van een zeven tracks tellende ep die de titel “The Only Ones” meekreeg, zo vernoemd naar de single die er op te horen is en die u ook op de video bij deze recensie kan beluisteren. Dit minialbum werd voor het eerst op hun eigen platenlabel ‘Milk Carton Records’ uitgebracht. De zeven songs worden in een sobere akoestische uitvoering gepresenteerd met enkel de twee gitaristen zelf in de muzikale begeleiding hetgeen hen terugbrengt naar hun initiële ‘core-business’: optreden als akoestisch duo.

De albumopeningstrack “I Meant Every Word I Said” zal ook bij u ongetwijfeld herinneringen oproepen aan de beginjaren van dat andere folkduo ‘Simon & Garfunkel’. Die harmonieuze samenzang op een sobere en intimistische melodie is in iets mindere mate aanwezig in de tweede song “I’ll Be Gone”. Na de single “The Only Ones” brengen ‘The Milk Carton Kids’ met het nummer “My Name Is Ana” een op Anna Frank’s verhaal gebaseerd muzikaal eerbetoon aan de vele kinderen die dezer dagen vanuit de Verenigde Staten worden teruggestuurd naar het land dat ze probeerden te ontvluchten.

Ook de liefde en de natuur krijgen hun aandacht in het zeemzoete liedje “As The Moon Starts To Rise”. Ook “About The Size Of A Pixel” en de afsluitende song “I Was Alive” zijn overgoten met wat somber klinkende emoties en zachtjes gezongen songteksten. Met dit ep-tje gaan ‘The Milk Carton Kids’ terug naar de melancholische minimalistische sound van hun beginjaren. Na het ruimschoots georkestreerde album “All The Things That I Did And All The Things That I Didn ‘t Do” lijkt dit een toch wat riskante richtingswijziging en zullen we op de volgende full-cd moeten wachten om te weten te komen of dit plaatje maar een tijdelijk zijsprongetje was of een heuse koerswijziging voor de muzikale toekomst van het Californische duo.

(valsam)